با نگرش دقيق مي‌توان گفت در هيچ مكتب و گرايشي مانند مكتب اسلام حريم وحقوق زنان مورد حمايت قرار نگرفته است. در ديدگاه اسلام زن به عنوان شخصيتي گران بها در ابعاد مختلف ايفاي نقش مي‌كند،
اما حريم و مدار او هرگز با مردان آميخته نمي‌شود، مكان‌هاي عمومي، جلوه گاه جاذبه‌هاي جنسي او نيست؛ رسالت و ايفاي نقش اجتماعي او، همسرداري، خانه‌داري و تربيت فرزند را كم‌رنگ نمي‌كند؛ ميان افراطِ اختلاط و تفريط محدوديت، راه سوم «حريم» را در پيش گرفته است و غيرت و عفت او، راه هر گونه ابتذال جنسي و التذاذ را بر اغيار بسته است.
قرآن كريم زن را فوق مسايل گروهي و قبيله‌اي مطرح مي‌سازد و به او شخصيتي جهاني مي‌بخشد به گونه‌اي كه زن نيك كرداري چون همسر فرعون را براي همة مؤمنان ـ اعم از مرد و زن ـ به عنوان الگو معرفي مي‌نمايد.[1]
در طول تاريخ اگر مردان نقش آفرين و تاريخ‌ساز را مشاهده مي‌كنيم، در كنار آنان نقش زناني موفق و تأثيرگذار را نيز نبايد فراموش كنيم.
در همة انقلاب‌ها زنان تأثير فراواني در پيشبرد اهداف آن انقلاب داشته‌اند. انقلاب جهاني امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ‌كه اهداف همة انبيا و اولياي الهي به طور كامل در آن تحقق پيدا خواهد كرد ـ نيز از اين مطلب مستثنا نخواهد بود و زنان نقش مؤثري در پيروزي حق بر باطل و تحقق دولت كريمة مهدوي ايفا خواهند كرد
در ميان رواياتي كه حضور و نقش زنان در حكومت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف را مطرح مي‌كنند، چند دسته از روايات بيشتر قابل توجه مي‌باشند:
1. رواياتي كه بيانگر حضور 50 زن در بين ياران اصلي امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف مي‌باشد:
امام باقر عليه السلام مي‌فرمايند:
«به خدا قسم سيصد و سيزده نفر مي‌آيند، كه پنجاه نفر از اين عده زن هستند.»[2]
در روايات 313 نفر را دستياران و حكام حضرت معرفي مي‌كنند: آنان وزيران اويند كه از جانب او سنگيني بار حكومت را بر دوش مي‌كشند» و «هُم النُّجَبَاءِ وَ الْقُضَاةُ و َالْحُكَّام وَ الْفُقَهَاء فِي الدِّين». «آنان برترين ها، قاضيان، حاكمان و فقيهان در دين‌اند.»[3]
امام باقر عليه السلام مي‌فرمايند: «در زمان حكومت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف به همة مردم حكمت و علم بياموزند؛ تا آن جا كه زنان در خانه‌ها با كتاب خدا و سنت پيامبر اكرم صل الله عليه و آله وسلم قضاوت مي‌كنند.»[4]
2. رواياتي كه حضور 400 زن آسماني را در حكومت حضرت مهدي (عج) مطرح مي‌كنند:
از پيامبر اكرم صل الله عليه و آله وسلم نقل شده است: «عيسي بن مريم به همراه هشتصد مرد و چهارصد زن از بهترين و شايسته‌ترين افراد، روي زمين خواهد آمد.»[5]
3. رجعت زنان نيز در بعضي از روايات مطرح شده است:
امام صادق عليه السلام به مفضل بن عمر فرمودند: «همراه حضرت قائم عليه السلام سيزده زن هستند…. گفتم: آن سيزده نفر را نام ببريد. فرمود: قنوا دختر رشيد، امّ ايمن، حبابه والبيه، سميه مادر عمار ياسر، زبيده، ام خالد احميه، امّ سعيد حنفيّه، صيانه ماشطه و ام خالد جهنّبيه»[6]
اين افراد هر كدام در جهتي و عمدتاً در جهاد با دشمنان خدا از خود شايستگي‌هايي نشان داده‌اند. برخي از آنان مانند صيانه، مادر چند شهيد بوده است و خود نيز با وضعي جانسوز به شهادت رسيد.[7]
برخي چون سميّه در راه دفاع از عقيدة خود سخت‌ترين شكنجه‌ها را تحمل كرده و تا پاي جان از عقيدة خود دفاع كرده‌اند.[8] برخي نيز به خاطر پاكي و شايستگي‌هايي كه در وجود خود داشته‌اند افتخار مصاحبت با پيامبر اكرم صل الله عليه و آله وسلم و امامان معصوم عليهم السلام را در كارنامة خود دارند و مورد عنايات ويژة معصومان عليهم السلام قرار گرفته‌اند و ثابت كرده‌اند كه در حكومت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف نيز مي‌توانند نقش آفريني نمايند.
با توجه به رواياتي كه بيانگر حضور زنان در حكومت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف مي‌باشد، نقش زنان را در موارد زير مي‌توان جستجو كرد:
نمايندگي از جانب جامعة زنان در حكومت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف، انجام فعاليت‌هاي فرهنگي و پاسخ گويي به مسائل شرعي بانوان، مديريت و برنامه‌ريزي، پيام رساني و برحذر داشتن مردم از فرهنگ شيطاني دجال،[9] مداواي زخمي‌ها و پرستاري از بيماران، رساندن مهمات و آب و غذا به رزمندگان، تشويق رزمندگان براي عزيمت به جبهه و تشويق آن‌ها در صحنه نبرد و روحيه بخشيدن به رزمندگان و….
از آن جا كه يكي از مهم‌ترين راههاي نقش آفريني ايجاد الگوهاي رفتاري است، اين زنان مي‌توانند براي بانوان عصر ما اسوه و الگوي رفتاري باشند. بانوان منتظر، نظير دوران انقلاب و دفاع مقدس؛ مي‌توانند با كسب ويژگي‌هاي بارز اين بانوان سرافراز، خود را به قافلة ياران حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف نزديك نمايند.
با مطالعة زندگي اين بانوان نمونه به نكات مهم و ويژگي‌هاي بارزي برخورد مي‌كنيم؛ مانند:
ايمان و عشق به خدا، امام شناسي و معرفت نسبت به حجت خدا، تولي و تبري، شهادت طلبي، صبر و استقامت در راه خدا، گذشتن از جان و مال و اولاد براي حفظ دين، عبادت و بندگي خالصانة خدا، آموختن احكام شرعي و آشنايي با مسائل حلال و حرام، انجام امور عام المنفعه و گره گشايي از كار مردم، ارتباط با قرآن كريم، تربيت فرزندان صالح و…
——————————————————————————–
[1] . تحريم / 11.
[2] . بحارالانوار، ج 52، ص223، حديث 87..
[3] . معجم احاديث الامام المهدي، ج5، ص37.
[4] . الغيبة نعماني، ص239.
[5] . معجم احاديث الامام المهدي، ج5، ص515.
[6] . اثباة الهداة، ج7، صص150-171.
[7] . منهاج الدموع، ص93.
[8] . سفينة البحار، ج4، ص303.
[9] . كنزالعمال، ج14، ص602.
